Deze maanden laten mij inzien dat we als studenten veel stres ervaren. Dat er druk ligt op studenten is bekend. En nu voel ik eindelijk hoe het ook anders kan zijn. Ik zit in het derde jaar van mijn studie en houd er altijd rekening mee dat het studeren veel werk is. Daarnaast heb ik vaak twee banen. Op dit moment heb ik gewoon één baan, dus dat scheelt al een hoop. Ik hoef nu niet te reizen naar werk of school en mijn sport kan ik niet beoefenen, daardoor houd ik tijd over. Ik zit lekker in de zon. Ik lees een boek, maak een puzzel of denk gewoon even na. Hierdoor ben ik scherper en heb ik eindelijk wat rust in mijn lichaam. Ik kan weer even opladen. Het lijkt bijna een vakantie. En dan moet ik daarbij meteen zeggen dat ik zelfs op vakanties niet eens zoveel rust heb als nu.

Al mijn vrienden en familie zijn gezond. De meesten ondervinden, net als ik, geen grote problemen door de coronamaatregelen. Daar ben ik heel dankbaar voor. We zitten in een aantal opzichten niet allemaal in hetzelfde schuitje. De een heeft meer geluk dan een ander.Ik kan daarom niet anders dan optimistisch blijven als ik aan de afgelopen weken denk. Natuurlijk heb ik ook wel het een en ander om over te klagen, maar die dingetjes gaan nergens over. Ik zeg bijvoorbeeld meerdere keren per dag tegen mijn huisgenoten dat ik niet kan wachten tot ik weer lekker de kroeg in kan op een doordeweekse avond. Heerlijk. Even ontsnappen aan de dagelijkse sleur. Als dat je zorgen zijn, ben je toch eigenlijk een gelukkig mens?

Ik sta wel regelmatig stil bij de paniek, pech en het verdriet waar anderen nu doorheen gaan. Hoe doen mijn medestudenten het nu die hun baan zijn verloren? Hoe is het voor jongeren die nog bij hun ouders wonen en het daar niet goed hebben? Wat moeten de bedrijven die hun hoofd niet boven water kunnen houden? Wanneer is dit alles voorbij? Ik zorg dat ik niet te lang blijf hangen in die gedachtes, want ik kan er niks mee. Als ik iemand kan helpen zal ik dat doen, maar wat buiten je bereik ligt, moet je toch kunnen laten gaan.

Ik maak geen plannen voor het komende jaar. Ik laat alles nu gewoon lekker gebeuren. Met mijn studie komt het zeker goed en het ziet ernaar uit dat ik mijn baan ook nog behoud. Ik hoop dat de mensen die net zoveel geluk hebben als ik ook nog durven te genieten. En voor de mensen die minder geluk hebben, hoop ik dat ook zij zo snel mogelijk positief en optimistisch de dagen door kunnen brengen.