Inmiddels weet onze bevolking welke maatregelen er genomen zijn door het RIVM en het Kabinet. Deze maatregelen worden langzamerhand versoepeld en we houden (bijna) allemaal nog netjes 1,5 meter afstand. Dit is duidelijk voor iedereen die een stap buiten de deur zet. Maar wat gebeurt er eigenlijk achter de deuren?
Het is heerlijk weer de afgelopen tijd. Bijna elke dag een strakblauwe lucht met de warmte van de felle zon. Dit zorgt ervoor dat ik vaak ga wandelen. Zo liep ik van de week in het Vondelpark. Wederom een blauwe lucht en de fluitende vogels om me heen. Ik vond het nog redelijk druk. Daar was ik zelf ook medeplichtig aan. Maar dat maakt het wel weer leuker. Beetje mensen kijken. Ik was halverwege mijn wandeling toen ik in mijn rechteroor geschreeuw hoorde wat werd gevolgd door een enorme klap. Ik probeerde te kijken waar het vandaan kwam. Na zo’n tien seconden zag een grote vent voorovergebogen over een klein meisje. Hij was kaal en had enorme spierballen. Hij zag er woedend uit. Onaardig zelfs. Het meisje stond met een knuffel in haar handen en kneep hem helemaal fijn. Ze was bang en verdrietig. Zijn arm ging de lucht in en zij kreeg een volle klap in haar gezicht. Ik stond verbazing te kijken en wist niet hoe snel ik de politie moest bellen.
Je weet in je achterhoofd dat dit ook gebeurde voor deze hele crisis. Maar moet je eens nagaan. Rutte vertelt tegen het hele land dat iedereen zoveel mogelijk binnen moet blijven. Werk thuis. Voor sommigen heel prettig en makkelijk. Voor de ander een hel. Er is geen reden meer om even naar buiten te gaan. Je zit op elkaars lip. Je leeft in een huis waar je slachtoffer bent van huiselijk geweld.
Na tien minuten arriveerde de politie en ze stormden naar binnen. Even later kwamen ze naar buiten met de man geboeid. Het meisje stond huilend in de deuropening. Alleen. Ik keek haar aan en zag een heleboel verdriet. Althans, dat dacht ik. Ze kreeg een lach op haar gezicht door de tranen heen. Ze was verlost van het geweld.
Maar wat als ik dit niet had gezien? Wellicht was hij zo lang doorgegaan tot ze bewusteloos, of erger, dood was geweest. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft 1 op de 3 vrouwen wereldwijd te maken met fysiek of seksueel geweld, meestal gepleegd door hun partner. Maar door de corona-maatregelen lijkt dat aantal te groeien. In Frankrijk gebruiken ze een codewoord; ‘mondmasker 19’. Laten we dit in ons land dan ook inschakelen. Houd tot die tijd je ogen open. Bel wat vaker bij iemand aan. Laat dit iemand, of jezelf, niet gebeuren.