In Nederland heeft ongeveer twintig procent van de mensen last van een psychische angststoornis. Maar wat ervaar je met een angststoornis en hoe ga je daar mee om? Deze keer: hypochondrie. Ben jij of ken jij iemand die struggled met hypochondrie? Lees dan deze longread voor tips en weetjes.

Hoofdstuk 1: ‘Het begin van het einde’

Door de ogen van een hypochonder

Luna (24) heeft hypochondrie. Ze weet dat ze gezond is en niets lichamelijks mankeert, maar toch maakt zij zich dagelijks zorgen om een dodelijke ziekte op te lopen en daaraan te overlijden.

“Ik voelde mij vorige week niet lekker. Ik had last van mijn rug en ik was wat slap in mijn armen en benen, dus ik pakte direct mijn laptop erbij. Toen mijn vriend dat zag zei hij: “Ik gooi je laptop het raam uit hoor, als je nu gaat Googlen op diagnoses omdat je rugpijn hebt en je futloos voelt.” Hij had ook helemaal gelijk. Ik maak mijzelf alleen maar gek door te gaan Googlen. Natuurlijk komen er dan allemaal ziektes op mijn beeldscherm waarvan rugpijn en futloosheid eventuele symptomen kunnen zijn. En binnen no time heb ik mijzelf dan weer de kast op gejaagd en denk ik dat ik dood ga. Terwijl het uiteindelijk alleen maar een griepje blijkt te zijn.

In mijn leven heb ik echt al duizend keer gedacht dat ik dood zou gaan. Misschien wel honderdduizend keer. De ene keer had ik huidkanker, omdat ik een knobbeltje voelde. En de andere keer dacht ik een hartaanval te krijgen. Je zal wel denken: je leeft toch nog en je bent gezond, waarom krijg je dan steeds een paniekaanval? Als ik in paniek ben, dan heb ik direct in mijn hoofd dat het foute boel is. Dat staat absoluut los van de uitslagen van vorige onderzoeken. Iedereen kan toch zomaar ziek worden? Ik ben er elke keer volledig van overtuigd dat het deze keer echt raak is. Dan loop ik dagenlang met een doodsangst rond en ben ik al bijna mijn eigen begrafenis aan het voorbereiden. Dit zou voor mij het begin van het einde kunnen zijn.

De eerste keer dat ik merkte dat er iets niet helemaal goed was met mij was ik tien jaar. Ik voelde een steek op mijn borst. De steek bleef maar aanhouden. Het was in de buurt van mijn hart, dacht ik, dus ik vertrouwde het voor geen meter. Google wist mij vervolgens te vertellen dat ik een lekkende hartklep had. Het zou steeds minder goed met mij gaan. De volgende dag bij de huisarts bleek alles goed te zijn. Er was niets te zien op het hartfilmpje en de symptomen van een lekkende hartklep bleken ook wel mee te vallen. Maar ik was nog steeds niet gerustgesteld. Het is mijn lichaam en ik voelde dat er iets niet goed was. De angst bleef aanwezig en begon vervolgens mijn leven te beheersen.

Op mijn dertiende had ik een keer hoofdpijn. Ik stond ’s nachts huilend aan het bed van mijn ouders, omdat ik dacht dat ik een hersentumor had. Dagenlang heb ik mijn evenwicht getest door over een rechte lijn te lopen. Doctoren konden na een hersenscan niets vinden en ik mocht weer naar huis. Als kind van twaalf hoor je hier absoluut niet mee bezig te zijn, maar dat was ik wel. Ik was wekelijks bij de dokter te vinden. Dan weer voor dit kwaaltje of weer een ander pijntje. Als ik dan thuiskwam en er niets aan de hand bleek te zijn, hing ik de volgende dag weer aan de telefoon met de huisarts omdat het nog niet over was. Maar ik blijk keer op keer kerngezond te zijn. Ik kan er niet meer om heen. Het zit echt in mijn hoofd.

Ik werd doorverwezen naar een psycholoog. Hij heeft veel geduld voor mij en heeft mij duidelijk uitgelegd wat er speelt. Ik heb last van hypochondrie. De angst om een dodelijke rotziekte op te lopen. Samen met mijn psycholoog kan ik met therapie en oefeningen mijn paniekaanvallen minderen. Hij kan mij ook op zo’n manier geruststellen dat ik weet dat het alleen om de angst in mijn hoofd gaat en dat ik geen ernstige ziekte heb. De angst in mijn hoofd, dat is mijn ziekte.”

Wil jij zien hoe een angststoornis wordt ervaren door een hypochonder, kijk dan onderstaand filmpje.

Hoofdstuk 2: ‘Nooit gerustgesteld’

Wat is hypochondrie?

Femke (21): “Ik denk al bij een muggenbult: Waar is deze mug hiervoor geweest? Heeft dat beest al iemand anders gestoken die een ziekte heeft? Dan heeft hij allerlei bacteriën en ziektes aan mij overgedragen. Bij ieder klein dingetje word ik panisch en ben ik bang dat ik dood ga door een ernstige ziekte. Ik krijg het maar niet uit mijn hoofd. Ik weet dat ik mij er niet druk over moet maken en dat wordt mij ook constant verteld, maar er is niemand die dit uit mijn hoofd kan praten, zelfs ikzelf niet.”

Knobbeltje? Huidkanker. Hoofdpijn? Hersentumor. Moe? Dan heeft de leukemie toegeslagen. Dit zijn de dagelijkse angsten van een hypochonder. Bij ieder pijntje zijn zij extreem bang om ziek te worden en dood te gaan. Als je eens in het hoofd van een hypochonder kon kijken, dan hebben ze in één jaar bijna alle ernstige ziektes gehad. Hypochondrie, ook wel ziektevrees genoemd, is een serieuze psychische aandoening.

In Nederland zijn er veel mensen bekend met de angst hypochondrie. Misschien ben je zelf een hypochonder of ken je iemand met deze angststoornis? Hypochondrie is een gegeneraliseerde angststoornis (GAS). Een wat? Ja, je leest het goed: een gegeneraliseerde angststoornis, dat houdt in dat een hypochonder voor een langere tijd lijdt aan angstgevoelens. Zij zien normale lichamelijke reacties, zoals jeuk, een steek of kramp als teken van een ernstige ziekte. Dit zorgt bij een hypochonder al gauw voor angst en paniek.

De harde werkelijkheid

Volgens het boek ‘Hypochondrie’ van Sako Visser heeft ongeveer vijf procent van

de Nederlandse bevolking last van hypochondrie. Wow! Dat zijn omgerekend wel 860.500 Nederlanders die hypochondrie hebben. Er is dus geen reden om je als hypochonder ergens voor te schamen, want je bent niet de enige.

Uit de infographic hieronder van Barendspsychology.com blijkt dat hypochondrie meer voor komt bij vrouwen dan bij mannen. En daarbij piekeren ouderen meer over ziektes en hun gezondheid.

Angst

Angst is over het algemeen een goede emotie van ons lichaam. Het waarschuwt je namelijk voor gevaar dat gaat komen en zet je lichaam op scherp om een snelle reactie mogelijk te maken. Door bijvoorbeeld te schrikken en snel te kunnen handelen in het geval van brand, is angst een gezonde reactie op dreigend gevaar. Maar sommige mensen zijn bang en angstig terwijl daar geen exacte reden voor is.

Dat is bij een hypochonder het geval. Er is wel een aanleiding voor de angst, maar deze is niet reëel en geen goede reden. Iemand geruststellen met deze ziektevrees is een moeilijke kwestie. Terwijl hypochonders regelmatig een huisarts bezoeken. Better safe than sorry, toch? Als een arts vervolgens geen enkele afwijking kan vinden, dan zijn ze alsnog niet gerustgesteld. Meestal wordt de angst op een zeer zeldzame ziekte daardoor alleen maar versterkt. Vaak vragen ze dan nog een second opinion aan voor meer geruststelling. Meestal verminderen de angsten dan.

De gedachtegang van een hypochonder zorgt ervoor dat het steeds weer terugkomt. Een hypochonder heeft geruststelling van een arts nodig om de zorgen over zijn of haar gezondheid te verminderen. Dit wordt een gewoonte en daardoor blijven patiënten regelmatig terugkeren bij de arts. Zo ontstaat er een vicieuze cirkel.

Vicieuze cirkel

De website Huisarts&Wetenschap omschrijft de vicieuze cirkel als volgt. De cirkel begint bij het opmerken van een lichamelijk klacht. Paniek! Dit is foute boel. Je hebt als hypochonder het idee dat je hartstikke doodziek bent en wordt daardoor bang. Doordat je angstig bent raakt je lichaam nog meer in de stress waardoor er symptomen opduiken als hartkloppingen, duizeligheid, misselijkheid of angst. Je komt in een negatieve spiraal terecht en wil graag geruststelling van een arts. Wanneer de arts je verteld dat er niets aan de hand is dan zal je denken: eind goed, al goed. Maar bij een hypochonder is dat niet het geval. Je lost de angsten van het ene kwaaltje op dat moment even op, maar voor je het weet staat de angst voor een volgende ziekte weer voor de deur. Zo blijf de vicieuze cirkel bestaan.

Heb jij zelf last van angststoornissen en wil je die de baas worden? Of wil je er meer over weten? Lees dan het boek: ‘De angst de baas’.

Hoofdstuk 3: ‘Bang zijn voor de laatste ademteug’

Ontstaan van hypochondrie

Tamara (35) verteld in een artikel voor het blad Vriendin: “Tot vijf jaar geleden was er niets aan de hand. Ik was een vrolijke en onbezorgde meid. Totdat ik een dochter kreeg. Na de bevalling kreeg ik te horen dat het niet heel veel langer had moeten duren, want anders had mijn dochtertje het niet overleefd. Dat hadden ze mij beter niet kunnen vertellen, want daar schrok ik enorm van. Vanaf dat moment is het begonnen. Ik werd overbezorgd en ik kreeg last van hyperventilatie. Het heeft mij jaren gekost om hiermee om te gaan.

Ik ben zo bang dat ik ooit wegval en dat zij het dan zonder mij niet redt. Daarom wil ik alles onder controle houden en ben ik constant alert voor alles wat ik doe. Ik mag geen dingen aanraken, want stel je voor dat ik ziek word. De angst om weg te vallen, is de afgelopen jaren versterkt omdat er in een korte tijd veel mensen in mijn omgeving zijn gestorven. Daar zat een veel te jonge moeder van zevenentwintig jaar bij. Zij had trombose. Ik denk dan, dat kan mij dus ook overkomen. Ik denk constant aan het ergste. Voel ik een knobbeltje, dan denk ik dat het huidkanker is. En als ik hoofdpijn heb, dan zal het wel een hersentumor zijn. Ik zoek ook altijd bij ieder pijntje mijn symptomen op via internet. Ik weet dat het overdreven is, maar ik kan het niet van mij afzetten.”

Hoe ontstaat hypochondrie?

Hoe de angststoornis hypochondrie ontstaat bij mensen, is per persoon weer verschillend. Waárom mensen een angststoornis krijgen, is niet duidelijk. Psychologenpraktijk S.P.E.L. uit Amersfoort zegt dat het aan twee factoren ligt.

Erfelijkheid en familie. In sommige families komen angststoornissen vaak voor en lijkt de erfelijkheid een rol te spelen. Het gaat dan niet om genen of stofjes in het bloed, maar hoe de ervaring met een angststoornis is. Wanneer je moeder bijvoorbeeld heel panisch is voor kots en er alles aan doet om daar niet mee in aanraking te komen, dan krijg jij dat (on)bewust mee en kan jij daar ook een angst voor ontwikkelen. Opvoeding kan ook een serieuze rol spelen bij een angststoornis. Als jij altijd overbezorgde ouders hebt gehad, dan is dat zeker een aanleiding om zelf ook angstig hiermee om te gaan. Je bent veel alerter om ziek te raken en dood te gaan.

Ingrijpende gebeurtenis. Wanneer jij iemand met een ernstige ziekte op televisie ziet of meemaakt dat iemand in je directe omgeving overlijdt, dan kan dat een behoorlijke impact hebben. Je kan je daardoor zorgen gaan maken en angstig worden voor de dood.

Wat voelt een hypochonder als hij of zij angstig is?

De momenten waarop een hypochonder zich angstig voelt, dan kunnen de volgende klachten te merken zijn:

Hoofdpijn
Duizeligheid, hartkloppingen, koude rillingen
Benauwd gevoel
Desoriëntatie, je hebt het gevoel dat je niet meer weet waar je bent
Gevoel van controleverlies, je hebt het gevoel dat je doodgaat en niet meer de controle hebt over je eigen lichaam
Maagklachten, zoals braken en misselijkheid

Soorten hypochondrie

Er zijn volgens DePsycholoog drie soorten hypochondrie te onderscheiden:

De depressieve hypochonder: diegene komt al met tranen binnen bij de huisarts en is ervan overtuigd dat die stervende is. Hij of zij staat bijna op het punt om artsen te mijden, om maar niet geconfronteerd te worden met angsten. Dit is een heftige versie van hypochondrie. Ze weten dat ze hypochondrie hebben, maar kunnen niet inzien dat je angsten niet realistisch zijn. Bij deze vorm is er een risico voor suïcide.
Hypochonder die obsessief-angstig is: zij maken zich voortdurend zorgen en vragen steeds om geruststelling. De gedachte dat de arts iets over het hoofd heeft gezien, gaat niet meer uit hun hoofd. Ze blijven maar naar de huisarts gaan.
De somatoforme hypochonder. Wait, what? Ja, een somatoforme stoornis. Dat is een psychische aandoening waarbij een persoon lichamelijke klachten heeft waarvoor geen echte oorzaak gevonden is. Zij hebben last van lichamelijke klachten, terwijl er geen lichamelijke ziektes aanwezig zijn in het lichaam. Ze hoeven geen rampzalige conclusies te trekken, maar willen alleen dat de arts onderzoekt waar de pijn vandaan komt en hoe je er vanaf komt.

Ben je benieuwd hoe een paniekaanval voelt? Kijk dan voor meer informatie naar onderstaand filmpje.

Hoofdstuk 4: ‘Misschien ben jij wel een hypochonder?’

De zes tekenen dat jij zeer waarschijnlijk een hypochonder bent

Noemen jouw vrienden of vriendinnen je vaak een hypochonder, maar ben je daar zelf nog niet van overtuigd? Lees dan de zes tekenen van Cosmopolitan hieronder en wie weet ga jij wel inzien dat zij toch een beetje gelijk hebben. Lotte, Sven en Nienke verbinden in dit hoofdstuk hun eigen ervaringen aan typische ‘hypochondertekens’.

Je hebt een zeer uitgebreid badkamerkastje

Naast een voorraad aan shampoos staat jou kastje ook vol met medicijnen. Je bent van alle markten thuis. Je kastje ligt vol van Paracetamol tot Trachitol en van Cetrizine tot Aleve. En ga zo maar door.

Lotte (21): “Mijn voorraadkast aan medicijnen is altijd aangevuld. Stel je voor dat je even niet lekker wordt en dat je juist net door die voorraad heen bent. Ik wil altijd voorbereid zijn op de gekste kwaaltjes. Ik heb ook altijd een voorraadje in mijn tas. Voor vriendinnen is dat een absoluut voordeel, zij weten mij altijd te vinden voor een paracetamol of een ander medicijn. Ik ben soms een wandelende apotheek.”

De assistent van de huisarts weet al jouw ins en outs naast je medische dossier

Hij of zij kent niet alleen je medische dossier uit zijn of haar hoofd, maar vraagt ook hoe het met de kat van je achterbuurman gaat. En of tante Greet en oom Pieter uit Zwolle nog bij elkaar zijn. Jullie lijken elkaar buiten je medisch dossier ook goed te kennen. Dat heb je hè als je zo vaak aan de lijn hangt of langskomt.

Sven (26): “Ik durf niet zo vaak langs te komen bij de huisarts, omdat ik bang ben dat ze dan andere kwaaltjes of plekjes bij mij op mijn lichaam zien. Maar ik laat mij niet uit het veld slaan als ik het idee heb dat er wat met mijn lichaam is en de huisarts zegt van niet. Ik hang gewoon weer aan de lijn hoor. Er is ook een opvallende stilte wanneer ik mijn naam herhaal bij het bellen.”

Je weet precies hoeveel paracetamol je op een dag mag slikken

Tja, dat is vanzelfsprekend. Je gaat toch niet met pijn door het leven? Bij ieder klein pijntje gooi jij er een paracetamol in. Zodoende weet jij hoeveel je er op een dag mag slikken.

Een wondje? Jij bent pro in het verpakken van een wond

Je kunt er beter maar voor zorgen dat er geen bacteriën bij kunnen, toch? Stel je voor dat je daaraan hartstikke dood gaat. Dus er zit niets anders op dan je hele vinger met verband verpakken wanneer je een sneetje hebt.

Jij bent al minstens tien keer zwanger geraakt

Ochtendmisselijkheid. Dat kan maar een ding betekenen. Je bent zwanger. Maar na drie negatieve zwangerschapstesten, blijkt het toch om een griepje te gaan die maar niet door wil zetten.

Nienke (23): “Ik doe het altijd veilig, maar ik hoef maar één keer jeuk down under te hebben en ik denk dat ik meteen een soa heb. Ik ga dan direct naar de huisarts om dit te laten controleren. Uiteindelijk bleek er niets aan de hand te zijn en maakte ik mij weer onnodig druk.”

Jij bent Google’s beste bezoeker

Je kunt niet ontkennen dat je de afgelopen week nog op een bepaalde ziekte hebt gegoogled. Jij houdt je lichaam zo goed in de gaten dat je voor ieder klein dingetje toch even ‘dokter Google’ erbij pakt en gaat analyseren welke ernstige ziekte je nu hebt.

Bekijk hier een aflevering van dokters vs internet. Dit is een programma op npo waarbij een team specialisten het opneemt tegen een team van drie niet-specialisten. Zij zijn bijvoorbeeld chefs en moeten met Google vaststellen welke ziekte een patiënt heeft.

Herken jij je toch in bovenstaande punten? Tag dan je vrienden in een reactie en geef ze toch hun gelijk.

Hoofdstuk 5: ‘Eerste hulp van een expert’

Je angsten verminderen

De vicieuze cirkel uit hoofdstuk twee is erg belangrijk om een beter inzicht te krijgen in je hypochondrie en hoe je ermee om gaat. Om hypochondrie behandelbaar te maken, moet je zelf de vicieuze cirkel doorbreken. Maar hoe doe je dat dan? Je zal elk stukje van de cirkel moeten aanpakken. Met beide handen.

Therapie

Hypochondrie is net als andere angststoornissen goed te behandelen met behulp van cognitieve gedragstherapie. Je zal wel denken, wat betekend dit? Bij deze gedragstherapie ga je in gesprek met een psycholoog die jou helpt met je klachten. De mogelijke oorzaken, de situaties wanneer er angst optreedt en de gedachten die je daarbij hebt, worden in kaart gebracht. Daarnaast worden er ook oefeningen gedaan die helpen om bepaalde gedachten en angsten de baas te worden. Een combinatie met medicijnen is ook mogelijk.

Advies om je angst te verminderen

GGZ geeft de volgende tips voor een hypochonder. Ik heb ze voor jou even op een rijtje gezet.

Houd een dagboek bij

Schrijf voor jezelf per dag je angstige momenten op. Schrijf op waarom je bepaalde lichamelijke reacties of verschijnselen niet vertrouwt. Wat gebeurt er als de angst bij je opkomt? Wat voor klachten krijg je dan en welke gedachten komen er in je op? Hoe handel je? Geef je toe aan je angsten en vlucht je dan naar bed? Of probeer jij je angsten aan te gaan en te onderdrukken?

Schrijf in je dagboek ook op wat je in angstige momenten het beste kunt doen. Je kan je dan het beste gaan ontspannen en je richten op je ademhaling. Ga even een wandeling maken of bel iemand op die je op je gemak kan stellen.

Analyseer je angstgedachten goed

Bekijk goed of je daadwerkelijk het gevoel hebt dat je een ernstige ziekte hebt, of dat het toch normale lichamelijke klachten zijn als jeuk, pijn of kramp.

Bekijk het van een andere kant

Probeer je negatieve gedachtes eens te vervangen door iets minder ergs. Het heeft geen zin om constant maar te blijven malen dat je hoofdpijn hebt en dat je echt ziek bent, maar zoek de achterliggende reden. Je hebt bijvoorbeeld slecht geslapen, dat kan een reden zijn dat je hoofdpijn hebt. Heb je stress? Dat kunnen hartkloppingen veroorzaken. Schrijf deze gedachten op, zodat je deze op moeilijke momenten terug kan lezen.

Zoek hulp

In je uppie ga je er niet uitkomen. Zoek hulp. Lukt dit niet bij iemand in je directe omgeving, ga dan naar je huisarts om jou de eerste hulp te bieden. Zij kunnen jou doorverwijzen naar een goede psycholoog.

Leer omgaan met angst.

Vlucht niet voor de angst, maar pak deze met beide handen vast. Dat is heel lastig en lukt ook niet zo snel. Maar zet je over die drempel heen. In onderstaand filmpje komt dat goed naar voren.

Google drang

Femke : “Ik zocht net als andere hypochonders mijn symptomen op. Ik was net zolang het internet aan het afstruinen totdat ik een ziekte had gevonden waarmee mijn symptomen overheen kwamen. Het werd er alleen niet beter op. De omschreven symptomen waar ik nog geen last van had, daar begon ik nu ook last van te krijgen. Ik had op een gegeven moment wel twintig tabbladen open staan op mijn laptop. Ik wist het zeker. Ik had deze keer ALS.”

Een zeer belangrijke tip is, ga vooral niet Googlen. Het is goed om met regelmaat je lichaam te controleren op bepaalde vlekjes of bultjes. Maar je moet er niet in doorslaan. Door jezelf voortdurend te observeren, te interpreteren wat er met je gebeurt en door op zoek te gaan naar informatie via Google, nemen de zorgen alleen maar toe en laten je het ergste geloven, zonder bewijs. Ga langs de huisarts en laat hem of haar je zorgen wegnemen. Daar zijn ze tenslotte voor.

Om jezelf onder controle te houden is mindfulness de ideale oplossing. Dit is een vorm van meditatie die wordt gekenmerkt door een focus op het hier en nu. Er zijn verschillende studies waaruit is gebleken dat deze meditatievorm een positief effect heeft op het verminderen van negatieve emoties. Je let bij deze meditatie vooral op je eigen gevoelens, gedachten en je ademhaling, waardoor je rustig wordt en je stress of angsten van je af kan gooien.

Hoofdstuk 6: ‘Vergeet jezelf niet’

Tips voor de naasten

Ben jij zelf geen hypochonder, maar je vriend of vriendin wel? Vind jij het lastig om hiermee om te gaan? Dan heb ik hier een aantal tips van Psycholoog.nl voor je om het handelbaar voor jezelf, maar ook voor anderen te maken.

Maak het bespreekbaar

Vaak worden hypochonders gezien als aanstellers. ‘Ze moeten gewoon normaal doen, dan doen ze al gek genoeg.’ Maar dat is verschrikkelijk om te horen. Aan de buitenkant zie je vaak niet dat iemand echte psychische klachten heeft. Het is voor de omgeving daarom belangrijk dat je jouw ziektevrees bespreekbaar maakt.

2. Geef ze aandacht en steun

Luister naar je partner met hypochondrie en laat weten dat je er voor hem of haar bent. Toon vooral begrip, maar kom niet meteen met adviezen. Vertel ze al helemaal niet dat de psychische klacht overdreven is, maar vraag wat je kunt doen om te helpen. Ga bijvoorbeeld samen op pad om afleiding te zoeken.

Wees zelf ook op de hoogte van de verschrikkelijke angststoornis

Zoek zelf informatie over de klacht van je partner. Probeer dan te begrijpen waar hij of zij last van heeft. Je kan je daardoor inleven en het gevoel geven dat je hem of haar begrijpt. Er is niets prettiger dan iemand die hen begrijpt of zich inleeft.

4. Blijf ook goed voor jezelf zorgen

Het kan nog al heftig en zwaar zijn om iemand met een psychische klacht te ondersteunen. Het is ook niet gek om te zien dat je als naaste het ook moeilijk hebt. Je zal toch een aantal taken van je partner over moeten nemen. Maar neem ook tijd voor jezelf en zorg voor ontspanning. Let er vooral op dat je zelf niet overbelast raakt.

5. Zoek professionele hulp

Stimuleer je partner om professionele hulp of ondersteuning te zoeken. Dit zal jullie allebei goed doen. Probeer dan niet meteen een (langdurige) behandeling aan te praten, maar zeg dat het toch geen kwaad kan om een keer met een psycholoog te gaan kletsen.

6. Zoek contact met lotgenoten

Belangrijkste tip: deel jouw gevoelens met een ander. Zoek contact met lotgenoten. Je zal veel herkenningspunten vinden en het gevoel krijgen dat je er niet alleen voor staat. Het is belangrijk om ook jouw verhaal kwijt te kunnen.

Je kunt met lotgenoten in contact komen via: https://labyrint-in-perspectief.nl/.

Hoofdstuk 7:

Doe de zelftest

Hypochondrie blijkt dus een bekende angststoornis onder de Nederlanders te zijn. Zijn de symptomen en de punten uit hoofdstuk twee en vijf jou ook bekend voorgekomen? Heb jij het gevoel dat je ook een hypochonder bent? Doe dan hier de zelftest en bekijk of jij ook hypochondrie hebt.

Vink daarbij wel het hokje voor ‘angstklachten’ aan.

Hoofdstuk 8:

Meer weten?

In deze longread heb je verschillende verhalen kunnen lezen wat hypochondrie precies is en wat voor impact het heeft. Ben je benieuwd naar nog een persoonlijk verhaal van een hypochonder? Bekijk dan hier de npo aflevering. (Kijk vanaf 16.00 min. – 30.00 min)

Wil je meer weten over hoe hypochonders omgaan met angsten en met name hypochondrie. Dan is het boek van Paloma Bourgonje zeker aan te raden.

Paloma Bourgonje: “Er zijn zo ontzettend veel angsten, maar hypochondrie is een hele pijnlijke angst. Iemand die bijvoorbeeld een angst heeft voor vliegen, wordt nooit gedwongen om een vliegtuig in te stappen. Als je bang bent voor grote water oppervlaktes, dan zal niemand jou verplichten om een boot in te stappen. Maar je lichaam, dat ben je zelf. Dus als je daar bang voor bent, voor wat er kan gebeuren, dan is dat een hele pijnlijke angst.”

Ook interessant om te lezen: hoe Josha Zwaan omgaat met haar angstklachten die ze al 25 jaar heeft. Ze verteld aan het blad Margriet hoe bij haar de hypochondrie is ontstaan en hoe ze er mee omgaat.

Wil je alle informatie via een filmpje samengevat terugkijken? Dan is onderstaand filmpje een aanrader.

Laat je mij hieronder weten wat je van deze longread vindt?

HvA Schrijft

‘Ik loop soms dagenlang met een doodsangst rond’