Wat zijn de gevolgen voor het Nederlands voetbal?

Auteur: Rick de Bruijn

De transferperiode is in volle gang, dus de geruchtenmolen draait op volle toeren. Tegenwoordig betalen voetbalclubs tientallen miljoenen om nieuwe spelers aan te trekken. Dat is niet altijd zo geweest. Welke factoren hebben deze ontwikkeling veroorzaakt? En wat betekent dit voor het Nederlands voetbal?

Hoofdstuk 1: Johan Cruijff vs. Neymar

De eerste transfer ooit vond plaats in Engeland in 1893. Aston Villa betaalde West Bromwich Albion 100 pond om de Schot Willie Groves over te nemen. Saillant detail: de 100 pond was eigenlijk een boete, opgelegd door de FA, omdat Villa zich niet aan de regels hield bij het benaderen van Groves. Omdat al snel bleek dat met nieuwe spelers grotere successen behaald konden worden, betaalden clubs steeds hogere bedragen om hun selecties een boost te geven. De eerste keer dat er meer dan 100.000 euro werd betaald voor een speler was in 1957, toen Juventus Omar Sívori overnam van het Argentijnse River Plate.

In 1973 betaalde FC Barcelona voor het eerst meer dan een miljoen euro voor een speler. En niet zomaar een speler. Johan Cruijff, volgens velen de beste Nederlandse voetballer aller tijden, werd voor een bedrag van 1,2 miljoen euro weggeplukt bij Ajax. Hierdoor ging Cruijff de boeken in als duurste speler ter wereld. Momenteel is Neymar de duurste speler ter wereld. Paris Saint Germain betaalde in de zomer van 2017 maar liefst 222 miljoen euro om de Braziliaanse spelmaker over te nemen van FC Barcelona.

Het verschil tussen deze transferrecords is ongeveer 221 miljoen euro, een bizarre stijging van 18.400%. Maar, het is zelfs nog schokkender: tot aan de eeuwwisseling werd het transferrecord van Johan Cruijff dertien keer verbroken en als je de bedragen van al deze recordtransfers bij elkaar optelt kom je uit op 204,7 miljoen. Dat is dus minder dan de 222 miljoen die voor Neymar werd neergeteld. Zie hiervoor onderstaande tabel.

De laatste jaren wordt er steeds meer betaald voor grote talenten. Kylian Mbappé, die op 18-jarige leeftijd zijn handtekening zette onder een contract van Paris Saint Germain, is hiervan het beste voorbeeld. Het Franse supertalent was met 145 miljoen een stuk goedkoper dan zijn collega Neymar, maar het is natuurlijk een enorm hoog bedrag voor zo’n jonge speler.

Ben jij benieuwd of jij op de hoogte bent van de duurste tienertransfers aller tijden? Klik dan op deze link en test je kennis!

125 jaar na de eerste transfer zijn we heel wat transfers en vooral heel wat miljoenen verder. Eye See Data maakte in 2013 middels onderstaande video een visualisatie van het aantal transfers per seizoen, hoeveel geld er met deze transfers gemoeid was en van welk land naar welk land de spelers verkasten. In de video zie je alle transfers vanaf seizoen 1900-1901 tot seizoen 2012-2013.

Hoofdstuk 2: Factoren

14 juni staat bij alle voetballiefhebbers al maanden rood omcirkeld in de agenda: dan begint het WK in Rusland. En ondanks dat Nederland er, net als op het EK twee jaar geleden in Frankrijk, niet bij is, is het voor iedereen een fijne opvulling van de zomerstop. Het wereldkampioenschap is één van de oorzaken waarom er steeds hogere transfersommen worden betaald. Hieronder vijf factoren op een rij.

1. Opmars buitenlandse eigenaren
Een fenomeen dat voornamelijk in Engeland voorkomt: investeerders kopen voetbalclubs om zo hun eigen naamsbekendheid te vergroten. Voor voetbalclubs heeft het eigenlijk als enige voordeel dat ze een bijna onuitputtelijke geldbron hebben. Het grootste nadeel van overnames is dat de investeerders in bijna alle gevallen zelf geen enkel verstand van voetbal hebben en dat voetbalclubs – mede daardoor – hun eigen identiteit verliezen.

Manchester City is sinds de overname in 2007 uitgegroeid tot de rijkste en één van de grootste clubs ter wereld. Desondanks blijven de successen uit. Tuurlijk, The Citizens zijn sindsdien drie keer kampioen geworden (daarvoor slechts twee keer in de hele geschiedenis), maar de club van eigenaar Sjeik Mansour heeft de Champions League nog nooit weten te winnen. De afstand met aartsrivaal Manchester United (20 landstitels) lijkt overbrugbaar. Daarnaast wonnen Liverpool (18, laatste titel in 1990), Arsenal (13, laatste titel in 2004), Everton (9, laatste titel in 1987),  Aston Villa (7, laatste titel in 1981), Chelsea (6) en Sunderland (6, laatste titel in 1936) nog altijd meer titels. Manchester City is overigens niet de enige club die na een overname weinig successen wist te behalen: in slechts 52% van de gevallen presteert een club na een overname beter.

Supporters, en de eeuwige liefde voor hun cluppie, worden vaak compleet vergeten door de steenrijke investeerders. Zo veranderde de Maleisische Vincent Tan in 2012, een maand nadat hij Cardiff City overnam, de clubkleuren van blauw naar rood en veranderde hij het blauwe logo met een vogel naar een rood logo met een draak. In 2015 draaide Tan deze beslissingen terug, na aanhoudende protesten vanuit de supporters. West Ham United is eveneens een goed voorbeeld van een club die haar ziel verkocht. Wie West Ham United zei, zei Upton Park. Tot het seizoen 2015/2016, toen The Hammers het onder de fans o zo geliefde Upton Park inruilde voor het Olympic Stadium. Een hypermodern stadion waarin supporters onder andere verplicht wordt te zitten en waarin de sfeer zoals die in het oude stadion hing compleet verdwenen is. De woede onder de supporters liep na de 0-3 nederlaag tegen Burnley in maart van dit jaar zo hoog op dat zij het veld bestormden, in een poging de clubeigenaren in de skyboxen van het stadion te bereiken.

In Nederland zijn tot nu toe drie clubs overgenomen (geweest). Vitesse was de eerste Nederlandse club die werd overgenomen. In 2010 nam de Georgiër Jordania de Arnhemse club over. Vitesse behield zelf het ‘gouden aandeel’, waardoor de identiteit van de club te allen tijden bewaard zou blijven. In 2013 verkocht Jordania zijn aandelen aan de Russische Alexander Tsjigirinski. Fortuna Sittard werd voorafgaand aan het vorige seizoen overgenomen door de Turkse investeerder Isitan Gün. Hiermee redde hij de Limburgse club van een faillissement. Fortuna Sittard behoort vooralsnog overigens tot de 52% waarmee het na een overname wel beter gaat: volgend seizoen keren ze voor het eerst sinds het seizoen 2001-2002 terug in de Eredivisie. De Chinese Wang Hui werd met pek en veren Den Haag uitgejaagd omdat hij zich, ondanks zijn hoge positie in de Raad van Commissarissen, bijna nooit in Den Haag liet zien en ook nog eens weigerde te betalen. Daardoor leek het even finaal mis te gaan voor ADO Den Haag, maar uiteindelijk bleef een faillissement uit nadat Wang middels een rechtszaak gedwongen werd alsnog het beloofde bedrag over te maken.

Hier kun je een interactieve infographic bekijken die laat zien in welke landen clubs zijn overgenomen en hoe veel clubs dat per land zijn. Deze infographic is gemaakt door Kenny Boons.

2. Zaakwaarnemers

Baal jij er soms van dat je nooit de mentaliteit – of de kwaliteiten – hebt gehad om zelf profvoetballer te worden? Je kunt altijd nog proberen zaakwaarnemer te worden, want daar valt ook behoorlijk wat geld mee te verdienen. Zaakwaarnemers als Mino Raiola en Jorge Mendes verdienen miljoenen met transfers en contractverlengingen. Zo ontving Raiola een commissie van 30 miljoen euro toen Paul Pogba in 2016 voor 105 miljoen door Manchester United werd overgenomen van Juventus.

Zaakwaarnemers zijn over het algemeen niet geliefd door clubs en supporters, omdat ze als enige doel hebben om steeds meer geld te verdienen. Ze brengen het hoofd van de vaak jonge voetballers op hol door te zeggen dat dit misschien wel een unieke kans is om heel snel heel veel geld te verdienen. Of ze laten spelers dromen van wedstrijden op het allerhoogste niveau. En als de club niet mee wil werken aan een transfer? Dan zetten ze de speler tegen de club op.

Een goed voorbeeld hiervan is Royston Drenthe, die in 2007 de overstap maakte van Feyenoord naar Real Madrid. Feyenoord weigerde de linksback in eerste instantie te verkopen. Maar nadat zaakwaarnemer Sigi Lens in de media meermaals hard uithaalde naar Feyenoord en Drenthe inmiddels had aangegeven niet meer te willen spelen als hij niet verkocht werd, besloot Feyenoord hem toch te laten gaan. Van de geweldige carrière die zaakwaarnemer Sigi Lens hem in 2007 voorschotelde kwam weinig terecht: Drenthe kwam in de negen jaar na Feyenoord tot slechts 152 wedstrijden en speelde maar één keer mee met het Nederlands Elftal. In 2017 – Drenthe was toen transfervrij en bood zichzelf bij verschillende clubs aan, maar niemand wilde hem hebben – zette hij een punt achter zijn loopbaan. Hier is hij echter recentelijk toch weer van teruggekomen. De linksback, die zijn dreadlocks heeft ingeruild voor een gemillimeterde coupe, speelt tegenwoordig bij Sparta Rotterdam in de Keuken Kampioen Divisie.

Presentator Joep Schreuder van de NOS volgde zaakwaarnemer Mino Raiola in 2011 24 uur lang en maakte daar onderstaande documentaire van:

3. Verdeling tv-gelden
Tegenwoordig verdienen, vooral de clubs in de grote voetballanden, bakken met geld aan televisie-inkomsten. De uitzendrechten van wedstrijden zijn in handen van de voetbalbond van het betreffende land, in Nederland dus van de KNVB. Zij verkopen deze rechten aan de hoogste bieder en verdelen dit bedrag vervolgens onder de clubs.

In februari van dit jaar tekende de FA een nieuwe deal met Sky en British Telecom: de bedrijven betalen samen 5 miljard euro om de komende drie seizoenen 170 competitiewedstrijden live uit te zenden. Sky betaalt 66% van het bedrag en heeft daarmee het recht om de beste wedstrijden op de meest gunstige tijden uit te zenden. Het bedrijf verdient het geld terug aan de 6 miljoen abonnees en door losse wedstrijden te verkopen aan incidentele kijkers.

De FA keerde in het seizoen 2016-2017 maar liefst 2,58 miljard euro uit aan de twintig clubs uit de Premier League. Kampioen Chelsea kreeg het meest van allemaal: 172 miljoen euro. Degradant Sunderland kreeg weliswaar het minst, maar zag toch ruim 100 miljoen euro binnenstromen. Pijnlijke vergelijking: in datzelfde seizoen hadden de achttien clubs uit de Eredivisie ‘slechts’ 70,7 miljoen te verdelen. Ajax verdiende met 9,3 miljoen het meest, terwijl Sparta met 1,7 miljoen het minst ontving. De verschillen in Engeland worden relatief klein gehouden, met als doel de competitie zo competitief mogelijk te houden. In Nederland ontvangt de top 5 samen de helft van alle inkomsten. Hieronder zie je hoeveel alle Premier League-clubs in het seizoen 2016-2017 ontvingen van de FA.

Door het verkopen van de uitzendrechten geeft de voetbalbond de televisiezenders ook enige inspraak. Zo heeft FOX Sports in Nederland invloed op het wedstrijdprogramma van de Eredivisie. Omdat zij zoveel mogelijk wedstrijden live willen uitzenden, is het van belang dat er in het weekend elke dag gevoetbald wordt en het liefst op verschillende tijden. Zo kan jij op zondag vanaf de bank bijvoorbeeld naar minimaal drie wedstrijden kijken: FOX Sports zendt namelijk één wedstrijd uit om 12.15 uur, twee à drie om 14.30 uur en één om 16.45 uur.

4. Commercie

Tegenwoordig is bijna elke grote voetballer een merk. Neem bijvoorbeeld Cristiano Ronaldo. De Portugees werd in de zomer van 2009 voor 95 miljoen euro door Real Madrid overgenomen van Manchester United. In april 2010, nog voor het einde van dat voetbalseizoen, verdiende Real Madrid zijn transfersom al terug aan alleen zijn shirtverkoop. Er waren op dat moment één miljoen (!) shirts met zijn naam en rugnummer 9 – tegenwoordig draagt hij rugnummer 7, ka-ching! – verkocht. Per shirt maakt Real Madrid een winst van ongeveer 100 euro, wat betekent dat de Madrilenen in nog geen jaar tijd 100 miljoen aan de shirtverkopen van Ronaldo hebben verdiend. Vergeet hierbij ook niet hoeveel mensen bereid zijn (veel) geld neer te leggen voor een kaartje om hem live aan het werk te zien. Daarnaast worden er ook andere prullaria met zijn naam en/of foto verkocht.

Daarnaast verdienen clubs ook heel veel geld aan sponsordeals. Manchester United, een club met aanhangers over de hele wereld, verdiende in 2017 in totaal 676 miljoen euro. Het verdiende ongeveer 100 miljoen aan televisiegelden, maar hengelde daarnaast een bedrag tussen de 500 en 550 miljoen aan de twaalf sponsordeals binnen. Voor bedrijven is een grote voetbalclub namelijk een ideaal uithangbord, zoals bij Manchester United bijvoorbeeld shirtsponsor Chevrolet. Een bedrijf dat op de voorkant van het shirt van een grote club als United wil komen te staan moet per seizoen ongeveer zo’n 60 miljoen (Ziggo betaalt Ajax ‘maar’ 10 miljoen per seizoen) neertellen, maar krijgt zo wel nóg meer wereldwijde bekendheid. Een ander voorbeeld: Adidas, die in 2014 een deal met United sloot om de komende tien jaar de shirts te ontwikkelen, maakt elk jaar ruim 94 miljoen euro over.

5. Prestaties WK ­­
Meedoen aan het WK is een droom voor elke voetballer. Het is het grootste voetbaltoernooi ter wereld en tijdens elke wedstrijd zitten er tientallen scouts op de tribune, op zoek naar aanwinsten voor hun club. Voor (kleinere) clubs heeft het WK daarom zowel iets positiefs als iets negatiefs: als bijvoorbeeld een speler van PSV schittert op het WK, dan vergaart de club wereldwijd meer bekendheid, maar de kans dat de speler in de zomer door een grote club wordt weggekocht stijgt ook enorm. Omdat presteren op het hoogste podium laat zien dat een speler klaar is om de stap van bijvoorbeeld de Eredivisie naar de La Liga in Spanje te maken, zullen clubs direct na, of zelfs tijdens het WK, bij de desbetreffende club aankloppen. De goede prestaties van de speler zorgen er wel voor dat een club makkelijk tien(tallen) miljoenen meer kan vragen.

Hoofdstuk 3: De keerzijde van het grote geld

Eén van de grootste nadelen van deze bizarre ontwikkelingen op de transfermarkt is dat grote clubs ware handelshuizen worden. Steenrijke clubs als Chelsea staan bekend als ‘koopclubs’ omdat ze overal ter wereld de beste spelers wegkopen, het liefst zo jong mogelijk. Deze spelers verdienden bij hun voorgaande clubs misschien 5 tot 10.000 euro per maand, maar kunnen het veelvoudige verdienen als ze een transfer maken. Veel van deze spelers hebben nog nooit één minuut gespeeld in het eerste elftal van hun nieuwe club. Zoals bijvoorbeeld de 24-jarige Bosnische keeper Matej Delac. De doelman werd in 2009 voor 900.000 euro gekocht en werd de afgelopen acht seizoenen acht keer verhuurd. Waaronder één seizoen aan Vitesse, waar hij het hele seizoen vanaf de bank heeft toe moeten kijken, omdat hij als derde keeper gehuurd werd. Het is geen uitzondering als Chelsea 35 tot 40 spelers verhuurd per seizoen. Via deze link kun je een fotospecial bekijken van de 32 spelers die Chelsea afgelopen seizoen allemaal verhuurde.

Een ander nadeel is dat landen die vroeger als grote voetballanden bekend stonden tegenwoordig geen enkele rol van betekenis meer spelen. Neem bijvoorbeeld ons eigen kikkerlandje. Zo zijn er jaren geweest waarin clubs als Ajax en Feyenoord de beste clubs ter wereld waren. Dat is tegenwoordig ondenkbaar. Zeker als je bedenkt dat de traditionele top 3 uit Nederland in 2017 gezamenlijk 262 miljoen omzette, terwijl Chelsea dus alleen aan televisiegelden al 172 miljoen euro opstreek. Alleen meerdere Europese successen kunnen het Nederlands voetbal nog enigszins redden: omdat Ajax in 2016-2017 de Europa League finale haalde – en daar rijkelijk beloond voor werd door de UEFA – steeg de netto omzet dat seizoen van 24,8 naar 118,2 miljoen euro. Daarbij komt nog dat zo’n finale voor wereldwijde bekendheid en erkenning zorgt.

Tot slot wordt er in de meeste landen door de voetbalbonden vrij weinig gedaan aan de schulden die clubs opbouwen. Zoals geschetst in hoofdstuk twee verdienen clubs de enorme transferbedragen vaak snel terug door de verkoop van allerlei merchandise. Maar, daarmee is de kous nog niet af. Spelers als Cristiano Ronaldo en Messi ontvangen jaarlijks tientallen miljoenen salaris. Zij zijn daarmee weliswaar de grootverdieners, maar hun collega’s verdienen ook gemakkelijk zo’n vijf tot acht miljoen euro per jaar. Begin 2017 werd de schuld van Manchester United bijvoorbeeld geschat op zo’n 536 miljoen euro en dat terwijl ze jaarlijks gemakkelijk meer dan 650 miljoen euro omzetten. In Nederland kunnen clubs hun licentie kwijtraken als het financiële gedeelte niet in orde is, daardoor worden clubs verplicht om zich netjes aan de regels te houden en zo voorkomt de KNVB dat de clubs zich in de schulden werken. Door de strikte controles van de KNVB is het Nederlandse voetbal al negen betaald voetbalclubs kwijtgeraakt: Xerxes/DHC, FC Vlaardingen, SC Amersfoort, FC Wageningen, VC Vlissingen, HFC Haarlem, RBC Roosendaal, AGOVV en SC Veendam.

Hoofdstuk 4: De rol van de FIFA

Is het niet beter als de FIFA, de wereldvoetbalbond, kleinere clubs en spelers beschermt tegen het grote geld? Ze spreken uit dit zeker te doen, maar hoe zit dat in de praktijk? Elke club moet zich bij het aantrekken van nieuwe spelers aan een aantal regels houden. Zo verbiedt de FIFA dat internationale spelers onder de achttien jaar een transfer kunnen maken. Er gelden echter wel een aantal uitzonderingen op deze regel.

Zo mag een speler die ouder dan zestien is een transfer maken binnen de EU, echter moet de jeugdopleiding dan wel voldoen aan de hoge kwaliteitseisen. Daarnaast mag de afstand tussen de woning van de jeugdspeler en de club niet meer dan 100 kilometer zijn. Een transfer mag ook plaatsvinden als de ouders van de jeugdspeler om wat voor reden dan ook ‘toevallig’ naar het betreffende land moeten verhuizen. Bijvoorbeeld als één van de ouders in dat land een baan krijgt aangeboden. Deze regel is dus eigenlijk heel simpel te omzeilen.

Tot dusver ontvingen vier clubs een transferverbod van de FIFA: Chelsea, Atlético Madrid, Real Madrid en FC Barcelona. Chelsea mocht in 2009 geen spelers aantrekken omdat het in 2007 het toen 16-jarige supertalent Gaël Kakuta zou hebben aangezet tot contractbreuk bij zijn club RC Lens. Atlético, Real en Barcelona kregen een transferverbod omdat zij de fout ingingen bij het registreren van minderjarige voetballers. In de praktijk konden de clubs wel spelers aanschaffen, maar deze spelers (bijvoorbeeld Arda Turan en Aleix Vidal bij Barcelona in 2015) werden dan niet speelgerechtigd verklaard.

Waar de FIFA clubs dus enerzijds straffen oplegt voor onethisch gedrag, kun je bij het gedrag van de medewerkers binnen de organisatie zelf ook de nodige vraagtekens plaatsen. In 2015 werd Sepp Blatter na twintig jaar ‘trouwe’ dienst als directeur ontslagen. De reden: hij had jarenlang smeergeld ontvangen en was betrokken bij meerdere frauduleuze zaken en corruptieprocessen. Zo gaf hij zichzelf, secretaris-generaal Jérôme Valcke en financieel directeur Markus Kattner na het WK in 2010 bijvoorbeeld een bonus van 21 miljoen euro per persoon.

In 2010 deed de Britste presentator Jeremy Vine voor zijn programma BBC Panorama onderzoek naar steekpenningen door hoge FIFA functionarissen. Zie hieronder het eerste gedeelte van het onderzoek.

Wil je het hele onderzoek zien? Deel 2 is via deze link te bekijken.

Hoofdstuk 5: Hoe wapent het Nederlands voetbal zich tegen het geld?

Een terugkerend fenomeen is dat voornamelijk de traditionele top 3 van de Eredivisie leeggekocht wordt door grote buitenlandse clubs. Feyenoord, Ajax en PSV vragen steeds meer geld voor hun beste spelers, met Ajax ver aan kop. Aan het einde van de zomertransferperiode van vorig jaar bleek dat Ajax in vijf jaar tijd (sinds de aanstelling van technisch directeur Marc Overmars) maar liefst 252 miljoen euro aan uitgaande transfers heeft verdiend. Overmars investeerde 76 miljoen hiervan aan nieuwe spelers. Daardoor verdiende Ajax alleen aan transfers in vijf jaar tijd 176 miljoen euro. De meeste winst maakte hij met het verkopen van Arek Milik (in 2015 voor 2,8 miljoen gekocht, in 2016 voor 32 miljoen verkocht) en Davinson Sánchez (in 2016 voor 5 miljoen verkocht, in 2017 voor 40 miljoen verkocht). Desondanks krijgt Overmars veel kritiek, zeker omdat prestaties in de hoofdstad uitblijven. Onder de supporters heeft hij de bijnaam “Marco Netto”, omdat hij liever winst maakt dan dat hij nieuwe spelers aantrekt. De cijfers – 20 spelers gekocht, 36 spelers verkocht – ondersteunen die bijnaam enigszins.

De topclubs proberen hun selecties vaak te versterken met de beste spelers uit de rest van de clubs van Nederland. Omdat deze clubs weten dat Feyenoord, Ajax en PSV zoveel geld beuren met het verkopen van spelers, gaan ook zij steeds hogere bedragen vragen. Voorafgaand aan het vorige seizoen kocht de top 3 gezamenlijk negen spelers aan van andere Eredivisieclubs. Hiervoor betaalden ze in totaal 27,3 miljoen. Op deze manier blijft het geld in de Eredivisie waardoor steeds meer clubs meer geld (te besteden) hebben. Dit zal er echter niet voor gaan zorgen dat Nederland ooit weer als groot voetballand bekend zal staan.

Er zijn voor- en tegenstanders van deze gang van zaken. Zoals gezegd blijft het geld zo wel in Nederland, maar aan de andere kant zijn veel mensen het met elkaar eens dat het geld beter in een goed scoutingsapparaat gestoken kan worden. Het gebeurt, helaas, veel te weinig dat Nederlandse clubs erin slagen ware ‘pareltjes’ naar de Eredivisie te halen. PSV slaagde daar ooit in met onder andere Romário en Ronaldo, Luis Suárez scoorde zijn eerste doelpunten op Europees grondgebied namens FC Groningen en Ajax plukte in 2001 de 19-jarige Zlatan Ibrahimovic weg bij Malmö FF. Deze vier topspelers behoren tot de elf best presterende buitenlandse spelers ooit in de Eredivisie. Benieuwd naar de overige zeven spelers? Bekijk dan snel onderstaande video. Wie ontbreekt er volgens jou in dit rijtje?

Hoofdstuk 6: Kan Nederland ooit weer een groot voetballand worden?

In theorie kan alles, maar heel realistisch gezien is de kans dat dát gebeurt heel klein. Er moet iets heel bijzonders gebeuren wil Nederland ooit weer dat grote voetballand worden dat het ooit geweest is. Als er in Nederland gemiddeld genomen over een heel seizoen maar 91.000 mensen live naar een wedstrijd van – met alle respect – Willem II kijken, wie zit er dan in hemelsnaam in het buitenland op een wedstrijd van de Tilburgers te wachten?

Buitenlandse clubs die spelers als handelshuizen met lucratieve contracten lokken en ze vervolgens verhuren of in het tweede elftal laten spelen maken het voetbal momenteel kapot. Een kleinere club vindt het echt wel fijn om een supertalent van Manchester City te huren en de selectie zo redelijk goedkoop een kwaliteitsinjectie te geven. Maar na één, hooguit twee seizoenen keert de speler weer terug en heeft hij de club niets opgeleverd en alleen maar geld gekost.

Het zou zoveel leuker zijn als de nieuwe Neymar, de nieuwe Messi, of de nieuwe Cristiano Ronaldo niet net na het wisselen van zijn melktanden door een grote club wordt opgepikt, maar dat zo’n uniek talent weer eens doorbreekt bij bijvoorbeeld PSV, zoals dat toen ook gebeurde met Ronaldo. Want als we het van de talenten uit ons eigen land moeten hebben, dan moeten we helaas tot de conclusie komen dat ze allemaal wel aardig kunnen voetballen, maar over het algemeen niet bijzonder of niet goed genoeg zijn.

Maar, eigenlijk ligt het balletje bij de aankomende talenten zelf. En bij hun ouders. Zij moeten zich niet gek laten maken door zaakwaarnemers of door de grote geldbedragen die de ordinaire koopclubs hen voorschotelen. Als ze écht zo goed zijn, dan kunnen ze ook de gehele jeugdopleiding doorlopen bij hun club, doorstromen naar het eerste en een sterspeler worden voor hun club. Om de club vervolgens heel veel geld aan ze te laten verdienen, in plaats van de kleine vergoeding die het krijgt als een speler heel vroeg vertrekt.

Als ze écht zo goed zijn, dan hoeven ze echt niet zo vroeg naar het buitenland toe, hoor. Dan zullen ze de absolute top ooit toch wel bereiken. Kijk naar spelers als Wesley Sneijder en Rafael van der Vaart. Beiden speelden vijf jaar lang in het eerste van Ajax, hebben prijzen gepakt, zijn uitgegroeid tot publiekslievelingen en hebben ervaring op kunnen doen op het hoogste niveau voordat ze naar het buitenland vertrokken. En uiteindelijk hebben zij ook bakken met geld verdiend, dat maken ze nooit meer van hun leven meer op. Maar ze hebben wel kunnen genieten van het voetbal. Want dat is waarom ze uiteindelijk op dat veld staan, toch? Omdat ze zo intens genieten van dat spelletje. Laat ze er dan ook van genieten. Dan kunnen wij er ook weer van genieten.

In het onderstaande filmpje maakt RTL Z-presentator Peter van Zadelhoff op pijnlijke wijze duidelijk dat het voor alleen Ajax al een onbegonnen missie is om aansluiting te vinden bij de Europese top.

Hoofdstuk 7: Meer over het grote geld in de voetballerij

Willem Vissers beschrijft in dit artikel in De Volkskrant dat het grote geld het voetbal voorspelbaar en dus minder leuk maakt.

Michael van Praag, voorzitter van de KNVB, is van mening dat het grote geld niet per definitie slecht is voor het voetbal.

De NOS heeft een speciale website ontwikkeld om aan te tonen hoe een transfer precies verloopt, van het scouten tot het ondertekenen van het contract.

Ben jij ook wel eens benieuwd wat een profvoetballer verdiend? Football Leaks onderzoekt sinds 2015 transfers en brengt informatie naar buiten over transferbedragen, salarissen en tekengeld. En dat allemaal met officiële ingescande documenten.

Bronnenlijst gebruikte foto’s:

Foto 1 (Neymar): https://www.fcupdate.nl/voetbalnieuws/319766/fotoserie-de-presentatie-van-neymar-bij-paris-saint-germain/

Foto 2 (Verdeling tv-gelden): https://www.premierleague.com/news/405400

Foto 3 (Blatter): http://www.knack.be/nieuws/wereld/tekenen-van-hoop-in-strijd-tegen-wereldwijde-corruptie/article-normal-650731.html

Foto 4: Foto’s van Ronaldo, Suárez en Ibrahimovic zelf samengevoegd. Oorspronkelijke foto’s afkomstig van:

Ronaldo: https://www.psvinside.nl/psv-is-het-bekendst-in-brazilie/ronaldo/

Suárez: https://www.vi.nl/nieuws/suarez-vult-met-transfer-spaarpotje-van-fc-groningen

Ibrahimovic: https://nos.nl/data/image/2014/11/25/28393/2048×1152.jpg